Update Nederlandse bankrekening en witwasregels
Brede groep belangenorganisaties roept op: Wacht niet tot 2027, maar ga nú over op Europese meldsystematiek verdachte transacties.
Momenteel moeten banken in Nederland niet alleen verdachte transacties melden, maar ook zogenoemde “ongebruikelijke” transacties. Dit leidt tot enorme administratieve lasten, hoge kosten en frustratie bij klanten. Voor Nederlanders in het buitenland, betekent het vaak dat bankrekeningen zonder duidelijke reden gesloten kunnen worden.
Belangenorganisaties brengen met een brief aan de Vaste Commissie voor Financiën enkele cruciale punten, die onterecht onderbelicht blijven, onder de aandacht voor het debat. De Nederlandse Bank (DNB) adviseerde al in 2022 om over te stappen naar de Europese systematiek, waarbij alleen verdachte transacties worden gemeld. Dit zou het aantal meldingen drastisch verminderen van 2 miljoen naar 45.000 per jaar, wat het systeem efficiënter en kostenbesparender maakt. Ondanks de brede steun van belangenorganisaties, waaronder HRIF (Human Rights in Finance) en Privacy First, weigert de minister van Financiën dit advies op te volgen.
Bron: https://hrif.eu/2025/01/ganunaareumodel/
Eerste Reflectie na het Debat: HRIF’s aanpak en volgende stappen
Het debat over de evaluatie van de witwasregels heeft enige aandacht gebracht, maar de uitkomst is teleurstellend. Hoewel partijen zoals VVD en GL/PvdA de Minister verdedigden en ons voorstel voor alleen verdachte transacties werd besproken, kiest de Minister voor een lang proces via wetgeving. Dit kan de implementatie tot 2026 of later vertragen. HRIF heeft erop gewezen dat het aanpassen van de witwasregels (overstappen van het melden van ongebruikelijke naar alleen verdachte transacties) via een AmvB (Algemene maatregel van bestuur) kan gebeuren. Dit betekent dat er geen wetswijziging nodig is, en de verandering snel en eenvoudig gerealiseerd kan worden.
De Minister kiest echter voor een langduriger traject via wetgeving, wat HRIF als onnodig omslachtig ziet. Daarnaast lijkt de focus te verschuiven naar bredere datadeling onder de AML (Anti-Money Laundering) wetgeving, wat eerder de gegevensverzameling vergroot dan beperkt. De politieke wil om privacy te beschermen ontbreekt, en de invloed van banken en de FIU (Financial Intelligence Unit) is duidelijk merkbaar. Hoewel het debat de zorgen heeft blootgelegd, blijft de weg naar daadwerkelijke verandering moeizaam. HRIF zet in op juridische en internationale stappen om de druk op te voeren en blijft zich inzetten voor een eerlijker en efficiënter systeem dat privacy respecteert.