Voor veel Nederlanders in het buitenland is het ‘Bewijs van in leven zijn’ formulier een fluitje van een cent, maar voor veel andere een jaarlijkse (of halfjaarlijkse) terugkerende frustratie. Het ligt er maar net aan in welk land je woont, in de stad of in een dorpje woont waar iedereen de burgemeester en de politieman kent of met welke pensioenfonds(en) je te maken hebt en of je wel of niet een werkende DigiD hebt.

Vorige zomer heeft onze partner NIHB over dit onderwerp al feedback gevraagd aan Nederlanders die in het buitenland wonen. Deze ontvangen feedback is tijdens de meeting (nog opererende vanuit het NIHB) bij de SVB in september vorig jaar besproken.

De SVB is zich zeer bewust van de problemen, er is een pilot uitgevoerd met 400 klanten in 5 landen om digitaal het in leven zijn te bewijzen. Echter, de bevindingen van deze pilot, zijn ons nog niet bekend, we hebben de SVB om nadere informatie gevraagd en hopen dit binnenkort te kunnen communiceren.

Stichting GOED heeft het Levensbewijs nu bovenaan de prioriteitenlijst geplaatst. We verzoeken aan iedereen die problemen ondervindt het feedback formulier op onze partner site in te vullen. Tenzij je dit al eerder hebt gedaan, dan hoef je het niet opnieuw in te vullen.

Recentelijk gerapporteerde problemen

De problemen die we ontvangen zijn van verschillende aard

Een aantal voorbeelden die recentelijk bij ons binnen zijn gekomen:

1. De locaties in Thailand waar men het levensbewijs kan laten ondertekenen is beperkt tot alleen de ambassade, het Nederlands Consulaat en de Thaise Social Security Office (SSO).Er wonen een groot aantal Nederlanders met hun AOW-uitkering in Thailand, die jaarlijks een bewijs van in-leven-zijn moeten aanleveren. Door het verminderen van de beschikbare locaties, moeten veel AOW’ers naar een SSO-kantoor, soms kilometers verder. Dit is een probleem voor de mensen die al op leeftijd zijn, ziek, of minder mobiel. Voorheen was het mogelijk dat ook op het politiebureau van de woonplaats, op het gemeentehuis, op het kantoor van Immigration of bij een notaris het bewijs kon worden ondertekend.
2. Het bewijs van in leven zijn is in een aantal andere talen beschikbaar. Maar er zijn veel landen waar de SVB geen afspraken mee heeft gemaakt voor een eventuele vertaling, in deze landen zal alleen de Engelse versie gebruikt kunnen worden. Aangezien een Engels formulier niet in ieder land geaccepteerd wordt, zal men het zelf moeten vertalen of laten vertalen. Dit probleem is als klacht ingediend bij de Ombudsman door een van de NIHB leden en staat nu als signaal geregistreerd bij de Ombudsman. Deze zal alleen actie ondernemen als blijkt dat meer mensen hier een probleem mee hebben.
3. Men kan het levensbewijs niet meer via DigiD aanbieden, vanwege de problemen met de verplichte tweestapsverificatie en vanwege digitalisering is het versturen per email bij sommige instanties niet meer mogelijk.

Vul het feedback formulier in op de NIHB partner website als u bovenstaande of andere problemen ondervindt met het ‘Bewijs van in leven zijn’. Dit is niet nodig als u dit al eerder heeft gedaan.

Het wordt hoog tijd dat het digitaal kunnen aantonen dat men nog in leven is zo snel mogelijk wereldwijd kan worden toegepast.